سرهم‌نویسی در زبان‌های نوشتاری زیادی وجود دارد از جمله: روسی، چینی، یونانی و انگلیسی. در این مقاله ما به اختصاص در مورد تاریخچه‌ی سرهم نویسی انگلیسی صحبت می‌کنیم. در ابتدا سرهم‌نویسی را به منظور سرعت بخشیدن به نوشتن ابداع کردند اما امروزه بیشتر ویژگی زیبایی شناسی آن مورد توجه قرار می‌گیرد. تاریخچه‌ی دقیق ابداع آن مشخص نیست اما با احتمال بالایی می‌توان گفت به قبل از سال ۱۰۶۶ میلادی برمی‌گردد. تا قرن شانزدهم استفاده از آن در بین مردم محبوبیت زیادی پیدا کرده بود اما هنوز استاندارد خاصی نداشت و هرکس به شیوه‌ی خود سرهم‌نویسی می‌کرد. وقتی که توماس جفرسون سومین رییس جمهور امریکا بیانیه استقلال ایالات متحده‌ی امریکا را نوشت، در متنش از این شیوه‌ی نوشتن استفاده کرد. وقتی آبراهام لینکلن سخنرانی گتیزبورگ را نوشت، سرهم‌نویسی را کمی مدرن‌تر و قابل شناسایی‌تر کرد.

 

 

 

دست‌خط‌ های مربوط به آبراهام لینکلن
                                                                                                                                            

 

آیا سرهم نویسی از مد افتاده است؟

اگر تصور کنیم که فردی در سرهم نویسی مهارت بالایی دارد می‌توان سرعت نوشتن او را حدودا ۶۰کلمه در دقیقه در نظر گرفت. از جهتی دیگر تایپیست‌ها بدون اینکه خوانایی نوشته را قربانی سرعت کنند می‌توانند  بیش از ۱۰۰ کلمه را در دقیقه بنویسند، امروزه که سرهم‌نویسی را می‌توان با کامپیوتر و با سرعت بالا انجام داد پس چه نیازی است که نوشتن آن را با قلم یاد بگیریم؟

این سوال موضوع اصلی بحث این است که چرا نیازی نیست که سرهم‌نویسی را یاد گرفت مخصوصا که از سال ۲۰۰۹ استانداردهای خاصی که در مقابل سرهم نویسی بیان شد. مدارس و دانشگاههای زیادی دوره‌ی سرهم نویسی را از دروس خود حذف کردند اما هنوز هم در ماساچوست و کالیفرنیا دوره‌های سرهم‌نویسی تدریس می‌شود. هرچه زمان می‌گذرد سرهم‌نویسی پیچیده‌تر و تنهاتر از همیشه شده است. اما بهرحال یادگیری آن  مزایایی دارد که در نگاه اول شاید متوجه آن نشوید.

 

اگرچه سرهم‌نویسی امری ضروری برای امضا کردن برگه‌هایتان نیست و افراد بی سواد می‌توانند با یک دایره کشیدن هم برگه‌ی خود را امضا کنند اما اگر این مدل نوشتاری را بلد باشید می‌توانید امضای منحصر به فرد خودتان را در پای برگه بزنید و جعل و کپی کردن آن برای دیگران خیلی سخت شود!

اگر بخواهیم از دیدگاه اموزشی و تحصیلی نیز نگاه کنیم، سرهم نویسی در دانش‌اموزان به پیشرفت مغزی آنها کمک می‌کند و باعث تقویت توانایی دید آنها می‌شود چون در سرهم نویسی هر واژه جزییات خاص خودش را دارد و برای نوشتن و خواندن آن نیاز به دقت نسبتا زیادی دارید، چیزی که در تایپ کردن وجود ندارد و برای خواندن هر واژه نیاز به دقت کمتری دارید.

در مقاله‌های قبل هم اشاره کردیم که تحقیقات نشان داده‌اند که وقتی چیزی را می‌نویسید در به ‌یاد آوردن آن کار راحت‌تری دارید زیرا فرایند پردازشی تبدیل کلمات در ذهنتان به خاطره‌ی عضلات دستتان اتفاق می‌افتد و قشر مخ مسیرهای پیچیده‌ای را برای این خاطره سازی عضلات تشکیل می‌دهد. آیا از دبستان به‌یاد دارید برای اینکه یک واژه یا یک کلمه‌ی جدید را یاد بگیرید به شما می‌گفتند که چند صفحه از آن کلمه را بنویسید؟! هیچ کدام این کارها بی‌دلیل نبوده است.

در سرهم‌نویسی مغزتان واژه‌های پیوسته را بصورت کلمه حفظ می‌کند اما در تایپ کردن ذهنتان کلمه‌ها را بصورت دکمه‌هایی که جدا از هم هستند دریافت می‌کند. تحقیقاتی که دکتر کارین جیمز متخصص علوم اعصاب روی افراد مختلف انجام داد این موضوع که سرهم‌نویسی باعث تقویت حافظه می‌شود را اثبات کرد. در این مطالعه به سه دسته از دانش‌اموزان گفته شد که : ۱-دسته‌ی اول قسمتی از یک کتاب را تایپ کنند ۲-دسته دوم از جملات کتاب عکس بگیرند و بخوانند و ۳- دسته‌ی سوم آن را بنویسند و بخوانند. هفته‌ی بعد از این سه دسته امتحان گرفتند و نتایج گروه سوم به طرز معنی‌داری بهتر از دوگروه دیگر بود.

 

 

سرهم‌نویسی بعنوان هنر

هرچقدر که در عصر حاضر احساس بشود که سرهم‌نویسی جایگاه خود را از دست داده‌است اما نمی‌توان آن را هنری از بین رفته دانست. اگرچه ویژگی عملکردی سرهم‌نویسی نسبت به تایپ کردن برتری ندارد اما زیبایی آن به‌هیچ عنوان قابل چشم‌پوشی نیست. هنوز هم اگر کسی سرهم‌نویسی  و خطاطی کند برای ما جایگاه بالایی دارد و او را بعنوان هنرمند می‌بینیم.

 

با ما در ارتباط باشید

برای سرهم‌نویسی عموما نیاز به قلم‌های کالیگرافی دارید و در اینجا می‌توانید لینک مربوط به قلم‌های کالیگرافی ما را مشاهده کنید!