برخی از افراد هنگام نوشتن با  خم کردن انگشتان خود برای کنترل قلم  دست خود را نسبتاً بی حرکت نگه می دارند. این کار باعث خستگی دستتان می‌شود و ممکن است منجر به آسیب انگشتان در طولانی مدت  شود. این شیوه نوشتن مرتباً جهت نگه‌داشتن خودنویس را تغییر می دهد و ماندن سرقلم در نقطه مناسب  (sweet spot) را غیرممکن می کند.

برای ماندن سرقلم در نقطه مناسب  و جلوگیری از آسیب دیدگی دست، سعی کنید با مچ  دست خود بنویسید. با انجام این کار، از عضلات بزرگ بازو به جای عضلات کوچک انگشتان خود استفاده می کنید. با استفاده از این تکنیک، نیازی به فشار دادن انگشتان دست خود ندارید. همچنین زاویه و چرخش خودنویس را ثابت نگه می‌دارید تا بتوانید دستخط ثابتی در تمام طول نوشتن حفظ کنید.

قلم را فشار ندهید

اگر به نوشتن با خودکار عادت دارید، ممکن است به شدت به قلم روی کاغذ  فشار بیاورید. برای نوشتن با خودکار نیاز است که مدام آن را روی برگه فشار دهید. خودنویس‌ها تقریباً به فشار زیادی نیاز ندارند. به سادگی خودنویس‌تان را در سراسرکاغذ حرکت دهید و جوهر از آن بیرون می‌آید. فشار دادن بیش از حد خودنویس روی برگه  می تواند تراز بودن تیغه‌های سرقلم را از بین ببرد یا به مرور زمان آن را فرسوده کند.

انتخاب خودنویس

نحوه انتخاب خودنویس به متغیرهای زیادی بستگی دارد، از جمله اندازه دست شما و نوع نوشتاری که انجام می دهید. این کار شبیه انتخاب یک جفت کفش است. آیا به دنبال یک جفت کفش برای دویدن در ماراتن هستید؟ برای اینکه در پایتان شیک و باکلاس به‌نظر بیاید؟ یا در هوای بارانی بارانی پیاده‌روی کنید؟ برخی ازاین سؤالات را در نظر بگیرید تا به انتخاب خودنویس خود کمک کنید.

دستتان چقدر بزرگ است؟

استفاده از قلمی که خیلی کوچک یا خیلی بزرگ باشد باعث خستگی و گرفتگی دست می شود. دست های بزرگ با قلم های ضخیم و بلند مانند خودنویس های فابرکاستل راحت تر خواهند بود. دست‌های کوچک با قلم‌های باریک با دسته‌های تراش خورده، مانند خودنویس‌های Pilot Penmanship، خودنویس‌های کاوکو، اکثر خودنویس های برند کراس ومون بلان راحت‌تر سازگار می‌شوند. قلم کوچک Kaweco Liliput، یکی از کوچک‌ترین خودنویس‌ها در جهان، نیز گزینه‌ای عالی برای دست‌های کوچک است.

با حروف چه زبانی می‌خواهید بنویسید

خط های آسیایی از آنجایی که آنها حاوی جزئیات زیادی هستند،  باید با خطوط نازک نوشته شوند تا خوانایی آنها حفظ شود. بعلاوه، خط شکسته و خوشنویسی اغلب نیاز دارند که نوک قلم را از روی کاغذ بلند کنید و فشار ضربه های خود را روی کاغذ تغییر دهید. برای مثال، ممکن است حرفی را با فشار بیشتر روی کاغذ شروع کنید و برای یک حرف دیگر با یک ضربه سبک ترجمله را به پایان برسانید. یکی از خودنویس‌های عالی برای نوشتن حروف آسیایی Pilot Elabo است که دارای یک سرقلم نرم و انعطاف‌پذیر است که بسته به فشاری که وارد می‌کنید، پهنای خطوط متفاوتی ایجاد می‌کند.

Elabo در اندازه های نوک F و EF عرضه می شود که برای نوشتن حروف های پیچیده نیز عالی است. به خاطر داشته باشید که اگر فشار زیادی روی آن وارد کنید، به علت نازک بودن و سطح مقطع کوچک‌تر ممکن است سرقلم در کاغذ شما فرو برود و کاغذ را سوراخ کند. هنگامی که از سرقلم‌های سایز کوچک استفاده می‌کنید سعی کنید آنها را روی کاغذ خیلی فشار ندهید.

از طرفی الفبای لاتین اشکال نسبتاً ساده ای دارد. نویسندگان ایرانی نیز تمایل دارند از خط شکسته استفاده کنند، سبکی که در آن قلم نیازی به بلند کردن زیاد از صفحه ندارد. ویژگی یک خودنویس خوب برای حروف ایرانی این است که روان می‌نویسد، نوک پهن‌تری دارد و برای استفاده به فشار زیادی نیاز ندارد. در این راهنما، ما از لامی سافاری سبک و روان به عنوان نمونه ای برای کسانی که فارسی می‌نویسند استفاده می کنیم. توجه داشته باشید که اگر فشار زیادی به سرقلمهای پهن وارد کنید می‌توانند جوهر زیادی را روی برگه جاری کنند و حوضچه‌ای از جوهر روی کاغذ به جا بگذارند!